• Yüz
  • İnsan
  • Sokak
  • Uzak
  • Öz
  • ?

Engel Olamıyorum

mustaphao · Mart 09, 2018 · Sokak · 0 yorum
0

Boğazımda düğümlendin,
Ne yutabiliyor, ne bırakabiliyorum.

 

Boğuluyorum, orada durdukça sen.
Açık seçik görüyorum, son geliyor.
Hissediyorum, ruh teslim oluyor.
Engel olamıyorum, sıcaklık bedenimi terk ediyor.
Çok korkuyorum, pişmanlıklarla dolu dünya tekrar geliyor.

 

Dur yaşlı gezegen,
Zaman ver ne olur,
İzin ver nefes almama,
Dinlendir beni.

 

Gördüğüm boşluk zifiri karanlık.
Tekrar kaybolmak istemiyorum.

  Facebook   Pinterest   Twitter   Google+
1 Fotoğraf 1 Hikayelvivpoempoetryşiirtravelukraineukrayna
  • Gerçek Anlamıyla: Sokak
    Temmuz 13, 2016 · 0 comments
    İnsanın dokunduğu hiç bir yere "Sadece" denilemez aynı buraya "Sadece bir
    581
    0
    Read more
  • Ayağa kalkmak için son uyku!
    Ekim 08, 2016 · 0 comments
    Sondan bir önceki durak. Bedenimi, duvardan duvara vuran ruhumu yoran
    658
    3
    Read more
  • Bir Olta
    Temmuz 18, 2016 · 0 comments
    Çok az sonra.
    584
    3
    Read more

Yorum Yaz! Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Kategoriler
  • İnsan
  • Öz
  • Sokak
  • Uzak
  • Yüz
En Son
  • Frontal Lob Niye O Zaman
    Frontal Lob Niye O Zaman
    Ağustos 05, 2018·0 yorum
  • Hayat Yollardan İbaret
    Hayat Yollardan İbaret
    Temmuz 27, 2018·0 yorum
  • Engel Olamıyorum
    Engel Olamıyorum
    Mart 09, 2018·0 yorum
Etiketler
1 Fotoğraf 1 Hikaye arayış ayvalık bosna hersek bosnia herzegovina cesaret doğa dünyevi değerler gelecek gökyüzü göl hayal Hayatlar Hikayeler Huzur hürriyet insanoğlu lviv macera manzara milkway mostar mostar köprüsü mutluluk mutlu olmak neretva Novi Sad poem poetry samanyolu Serzeniş serüven Siyah Beyaz Sokaklar Sırbistan travel ukraine ukrayna Yüzler yıldızlar öz İnsanlar şelale şeytan sofrası şiir
Yorumlar
    Copyright © 2016 ozelsancak.com. All Rights Reserved.